mi_fe_szelogo
pol_zw_szelogo_cd
WIADOMOŚCI  MAJA  2021
mi_fe_szelogo_cd
REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA
REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA        REKLAMA

Lata 2008-2021
KLASYFIKACJE
MISTRZOWIE OLIMPIJSCY
POLSCY MEDALIŚCI IO
MISTRZOWIE ŚWIATA
POLSCY MEDALIŚCI MŚ
MISTRZOWIE EUROPY
POLSCY MEDALIŚCI ME
MISTRZOSTWIE POLSKI
KLUBY SZERMIERCZE
AKADEMIA prof. Zbigniewa Czajkowskiego
Jerzy Pawłowski 1932-2005
GWIAZDA WITOLDA WOYDY
ARCHIWUM
LINKI
KONTAKT
BLOGI
KSIĄŻKI i DVD
Lata 2008 - 2018

2021-05-26
Sztokholm szuka
trenera szpadowego

To jest oferta dla kogoś, kto chciałby pracować w Sztokholmie jako trener szpadowy. Warunki dla kandydata zawarte są w ogłoszeniu, które zamieszczamy na prośbę nadesłaną zza Bałtyku. Wszystkiego można dowiedzieć się, czytając - ogłoszenie >>

2021-05-23
Mistrzowie Polski
roku olimpijskiego

Kończący się własnie weekend przeznaczony był na rozstrzygnięcia w krajowym czempionacie elity. Turniej mistrzowski został rozegrany w podstołecznym Raszynie. Pierwsi medale zdobywali floreciści i florecistki. Na żeńskim podium bez niespodzianek. Wszystkie medale zagarneły reprezentantki klubów poznańskich. Złoto zapewniła sobie Julia Walczyk (KU AZS UAM Poznań), która w finale pokonała 15:7 Martynę Jelińską (AZS AWF Poznań) i po trzech latach po raz drugi zdobyła tytuł. Brązem podzieliły się Antonina Lachman (AZSWF Poznań) i Marika Chrzanowska (KU AZS UAM Poznań) - Wyniki >>
- Wyniki drużynowe >>

W stawce męskiej tytuł pozostał w klubie Wrocławianie, ale odzyskał go mistrz 2018 Andrzej Rządkowski. W finałowym pojedynku pokonał 15:9 swego niegdysiejszego kolegę klubowego Szymona Czartoryjskiego, obecnie reprezentującego AZS AWF Warszawa. Brąz przypadł ubiegłorocznemu czempionowi Leszkowi Rajskiemu (Wrocławianie) i Adrianowi Wojtkowiakowi (AZS AWF Poznań) - Wyniki >>
- Wyniki drużynowe >>

Sprawa złota w turnieju szablistek rozstrzygnęła się między zawodniczkami Zagłębiowskiego Klubu Szermierczego - Zuzanną Cieślar i Angeliką Wątor. Ostatecznie górą, tylko jednym trafieniem (15:14) była ta pierwsza zdobywając swój pierwszy mistrzowski tyuł. Ubiegłoroczna złota medalistka Małgorzata Kozaczuk (AZS AWF Warszawa) musiała zadowolić się brązem, który odebrała razem z Sylwią Matuszak (KKSz Konin) - Wyniki >>
- Wyniki drużynowe >>

Również pierwszy w karierze tutył mistrza Polski wywalczył Mateusz Knez (OŚ AZS Poznań). W finale był lepszy (15:13) od Mikołaja Grzegorka (KUKS Victor Warszawa), zdobywcy złota w roku 2018. Na trzecim stopniu podium stanęli razem Piotr Szczepanik (MUKS Victor Warszawa) i Szymon Hryciuk (AZS AWF Katowice) - Wyniki >>
- Wyniki drużynowe >>

Nie inaczej zdarzyło się w zmaganiach szpadowych. Raszyśkie zmagania przyniosły nowe mistrzynie i nowych mistrzów. Trzydzistą czwartą w historii została Barbara Brych (AZS AWF Kraków). W finałowym starciu pokonała 15:10 ubiegłoroczną zwyciężczynię i klubową koleżankę Renatę Knapik-Miazgę. Dwie trzecie to Alicja klsik (RMKS Rybnik) i Magdalena Piekarska-Tawrdochel (AZS AWF Warszawa) - Wyniki >>
- Wyniki drużynowe >>

Jako ostatni czempiona wyłonili szpadziści. Dziewięćdziesiątego. Został nim Seweryn Brzozowski (Stowarzyszenie Szermierzy Legia Warszawa). Jego finałowy rywal Aleksander Staszulonek (Piast Gliwice) uległ mu 9:15. Zarówno on, jak i stojący na trzecim stopniu podium Sebastian Majgier (Piast Gliwice) i Wojciech Lubieniecki (KS Cracovia 1906) też byliby, w razie wygranej, nowymi mistrzami - Wyniki >>
- Wyniki drużynowe >>

2021-05-16
Aleksandra Jarecka
triumfuje w PP

Aleksandra Jarecka pokonała w finale turnieju Pucharu Polski KGHM szpadzistek swoją klubową koleżankę Renatę Knapik-Miazgę (obie AZS AWF Kraków) 12:8. Trzecim miejscem podzieliły się Magdalena Piekarska-Twardochel (AZS AWF Warszawa) i Alicja Klasik RMKS Rybnik). Zawody rozegrane w Hali Gier stołecznej AWF zgromadziły na starcie 77 konkurentek - Wyniki >>

2021-05-15
Leszek Rajski znów zwycięski
Stary mistrz Leszek Rajski (Wrocławianie) nie dał się się w finale pretendentowi Mateuszowi Kozakowi (AZS AWFiS Gdańsk) i wynikiem 15:8 zapewnił sobie wygraną w XLIII Turnieju O Złoty Floret J.M. Rektora Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Wrocławianinowi i gdańszczaninowi towarzyszyli na podium Adrian Wojtkowiak (AZS AWF Poznań) i Andrzej Rządkowski (Wrocławianie). W zawodach wystartowało osiemdziesięciu szermierzy - Wyniki >>

2021-05-13


W stolicy i Krzeszowicach
W nadchodzący weekend najważniejsze wydarzenia szermiercze zbiegną się w Warszawie. W sobotę hala gier stołecznej AWF będzie gościć florecistów, którzy wystartują w XLIII Turnieju O Złoty Floret J.M. Rektora Akademii Wychowania Fizycznego. Będą to równocześnie piąte w tym sezonie zawody z cyklu Pucharu Polski KGHM - Floret mężczyzn >>

Niedziela przyniesie pucharowe zmagania szpadzistek, także piąte w sezonie. Na starcie zobaczymy najlepsze polskie seniorki, a wśród nich te, które zostaną wybrane do reprezentacji olimpijskiej - Szpada kobiet >>

W sobotę na planszach Warszawianki odbędzie się też turniej Warszawska Syrenka - dla dzieci, zuchów, młodzików i kadetów. W tym samym czasie zawody szpadowe Puchar Żubra II zgromadzą na starcie w Krzeszowicach skrzaty, dzieci, zuchy i młodzików.

2021-05-11
Uwaga przyszli instruktorzy!
Katowicka Akademia Wychowania Fizycznego ium. Jerzego Kukuczki organizuje kolejny kurs na instruktorów szermierki. Wszyscy chętni powinni się zapoznać ze szczegółową informacją >>

2021-05-08
Bursztynowy Floret
jedzie do Poznania

Rozegrany w Gdańsku tradycyjny już XXVII Turniej O Bursztynowy Floret czyli starcie elity polskich florecistek w rywalizacji o Puchar Polski. To były już piąte zawody z cyklu, co zawdzięczamy dziwnemu sezonowi spod znaku covid-19 (zwykle do punktacji PP liczono cztery turnieje). Zostały zupełnie zdominowane przez zawodniczki klubów poznańskich. A pamiętamy niedawne przecież czasy, kiedy reszcie Polski trudno było rywalizować z trójmiejskimi mistrzyniami świata. Cóż, tempus fugit i trzeba za nim nadążyć. W finale spotkały się Julia Walczyk (AZS UAM Poznań) i Martyna Jelińska (AZS Poznań) czyli ta, która była naszą największą floretową nadzieją olimpijską z tą, która ostatecznie nią została. Górą była Julia wygrywając 15:5. Kolejne miejsca na podium przypadły Hannie Łyczbińskiej i Julii Chrzanowskiej (obie AZS UAM Poznań). Stawka liczyła 55 zawodniczek - Wyniki >>

2021-05-01


Misja Tokio po raz drugi
Prawie dwa lata temu podzieliliśmy się z naszymi Czytelnikami prognozami dotyczącymi udziału polskich szermierzy w igrzyskach olimpijskich, które miały w zeszłym roku odbyć się w Tokio. Ostatecznie rozegrane zostaną dopiero za dwa miesiące, a kwalifikacje zakończyły się kilka dni temu. Taki scenariusz trudno było przewidzieć, ale zobaczmy, jak nasz artykuł - Misja Tokio >> - przetrwał covidową próbę czasu. Zachowajmy kolejność, którą ustaliliśmy dwa lata temu, żeby łatwiej można było porównać.

To oznacza, że zaczynamy od słodko-gorzkiego akcentu. Drużyna naszych florecistek do Tokio nie pojedzie. Zabrakło dwóch punktów w rankingu. Nie ma co roztrząsać, czy kluczowym momentem był mecz z Rosją w Katowicach, czy z Węgrami w Katowicach, czy z Francją w Kazaniu. Dziewczyny biły się o nominację olimpijską zaciekle i cały czas była ona w zasięgu, ale niestety minęły się z nią o włos. Szkoda szansy medalowej w drużynie, szkoda trzech miejsc w zmaganiach indywidualnych, ale ostatecznie udało się jedno wywalczyć. Początkowo liczyliśmy na to, że Julia Walczyk zgarnie, któreś z europejskich miejsc na liście FIE, ale przebojem wywalczyła je Turczynka Irem Karamete, wchodząc do ósemki w ostatnich zawodach Grand Prix. Pozostał więc turniej ostatniej szansy i...udało się! Spośród bardzo równej stawki polskich florecistek, prawo startu wywalczyła na ostatniej prostej Martyna Jelińska - zwyciężyła na „dobijaku” i pojedzie do Tokio. Scenariusz pełen napięcia, z happy endem, ale jako się rzekło, w perspektywie całego sezonu słodko-gorzki, bo naprawdę mieliśmy nadzieję na poczwórne emocje w Tokio. Martyna, na stronie FIE, w Twoim profilu, w zakładce „Ambitions”, stoi: „To compete at the Olympic Games”. Gratulujemy spełnienia marzenia swojego (i nie tylko swojego), ale prosimy – nie zatrzymuj się! :)

W szpadzie męskiej nie było niestety podobnej puenty (punty?). Radosław Zawrotniak zadanie miał wstępnie naprawdę bardzo trudne, wręcz niewykonalne. A przecież sezon miał naprawdę doskonały. Podium w Grand Prix, 14 lokata na liście światowej. No, ale bądź tu mądry, kiedy miejsca indywidualne zarezerwowane dla Europy zajmują tacy zawodnicy jak Holender Bas Verwijlen, siódmy zawodnik na liście kwalifikacyjnej, oraz...jej lider, Węgier Gegely Siklosi. Ogólnie jeżeli spojrzymy na ostateczną listę, to wszystkich sześciu zawodników, którzy wywalczyli indywidualny start na igrzyskach z listy, znajduje się w pierwszej 17 rankingu. W szpadzie męskiej nie można więc mówić o tym, że ktoś z 60 miejsca załapał się na igrzyska tylko przez to, że system jest wadliwy (choć oczywiście jest). W tym przypadku poziom jest naprawdę bardzo wysoki i coraz bardziej wyrównany. Podobnie jak w przypadku florecistek, pozostał więc dobijakowy turniej w Madrycie. Radosław Zawrotniak doszedł w nim do półfinału i tam musiał uznać wyższość późniejszego zwycięzcy, Jakuba Jurki. Nasz medalista olimpijski, a także inni faworyci turnieju - Hiszpan Yulen Pereira i Izraelczyk Yuval Shalom Freilich, musieli obejść się smakiem.

W szabli nie liczyliśmy na nic wielkiego i niczego wielkiego się nie doczekaliśmy. Zapowiadaliśmy pasjonującą pogoń Francuzów i Rumunów za Rosjanami i do pewnego stopnia była ona emocjonująca, ale „sborna” wygrywając ostatni turniej zaliczany do rankingu, postawiła pieczęć na swoim sukcesie. Francja drugi raz z rzędu bez drużyny szablowej na igrzyskach! Bolade Apithy będzie musiał udźwignąć presję olimpijską sam.

Zgodnie z tym, co pisaliśmy w poprzednim artykule, awans drużyny na igrzyska było zasadniczo „mission impossible”. I jak na brak awansu, humory i tak nam dopisują, bo zwycięstwo w drużynowym Pucharze Świata zdarzyło się pierwszy raz od...zdarzyło się kiedyś? Ktoś coś słyszał?
Niestety ten wielki sukces nie miał już wpływu na możliwość startu w Tokio, ale na pewno zaostrzył apetyt na olimpijską nominację Sylwii Matuszak, która zarówno w drużynie, jak i indywidualnie biła się w Budapeszcie naprawdę znakomicie. W Madrycie podzieliła jednak los Radosława Zawrotniaka i zakończyła turniej ostatniej szansy na trzecim miejscu. Nie tym razem, to następnym. Nie jedna, to trzy. Mamy taką nieśmiałą nadzieję.

Drużynie florecistów kwalifikacja olimpijska odjechała dosyć szybko, więc w grze pozostały jeszcze nadzieje indywidualne. Kiedy pisaliśmy poprzedni artykuł Michał Siess był bliski sportowego raju po znakomitym występie na mistrzostwach świata. Zapowiadaliśmy, że utrzymanie miejsca gwarantującego kwalifikację nie będzie proste, ale był to cel osiągalny. I nawet dotarcie do ćwierćfinału w ostatnim Grand Prix sezonu nic nie dało. Nie pomogło również to, że Rosjanie wyparli Hongkong z najlepszej czwórki rankingu drużynowego. Europejskie miejsca zajęli Brytyjczyk Mepstead i Hiszpan Llavador, a Michałowi pozostała walka w bardzo mocno obsadzonym turnieju kwalifikacyjnym. Obok szpadowego chyba najbardziej wymagającego. Reprezentant Czech Aleksander Szupenicz to przecież niezwykle silny i utytułowany rywal, a floreciści tacy jak Turek Martino Minuto, Ukrainiec Klod Yunes, Węgier Daniel Dosa, Cypryjczyk Alex Tofalides nie są może zawodnikami ze ścisłego, światowego topu, ale fani floretowych emocji dobrze wiedzą, że każdy z nich to gracz niebezpieczny, który, jeżeli trafi swój dzień, może napsuć krwi najlepszym. Niestety tak się właśnie stało. Liczyliśmy na pasjonujący finał Siess-Szupenicz, ale gdańszczanina zastąpił Tofalides. Pokonał Polaka w ćwierćfinale, ale w decydującym starciu nie miał ani siły, ani koncepcji by przeciwstawić się Czechowi. Na występ polskiego florecisty na igrzyskach czekamy już 13 lat. Będziemy musieli poczekać dłużej.

Szpadzistki wymiatają i nie ma o czym pisać. Pozostaje walka o miejsca w drużynie, czego oczywiście życzymy wszystkim zainteresowanym, a trenerowi samych dobrych decyzji :).

Optymistycznie wieszczyliśmy obecność na igrzyskach dwóch drużyn i dodatkowo do trzech zawodników/zawodniczek indywidualnie. Skończyło się na jednej drużynie i jednej zawodniczce, czyli tak samo jak było w Rio de Janeiro. Wtedy mogliśmy oglądać bardzo solidny występ Hanny Łyczbińskiej i prawie medalowy turniej w wykonaniu szablistek. Skoro liczbowo jest tak samo, to może jakościowo będzie lepiej, a wiśnie zakwitną nam na Honsiu w lecie zamiast na wiosnę? Trzymamy kciuki!

Marek Malanowski

IGRZYSKA OLIMPIJSKIE 2008-2016
MISTRZOSTWA ŚWIATA 2003-2014
MISTRZOSTWA ŚWIATA U17 i U20 2003-2012
MISTRZOSTWA EUROPY 2003-2015
MISTRZOSTWA EUROPY U23 2008-2014
MISTRZOSTWA EUROPY U17 i U20 2003-2012
MISTRZOSTWA EUROPY U17 2007-2011
MISTRZOSTWA POLSKI 2004-2012
MISTRZOSTWA POLSKI U23 2009-2012
MISTRZOSTWA POLSKI U20 2004-2012
MISTRZOSTWA POLSKI U17 OOM 2004-2012
MISTRZOSTWA POLSKI U15 OOM 2003-2008
MISTRZOSTWA POLSKI U14 2011-2012
UNIWERSJADY 2009, 2011, 2013, 2015
Angielski     Francuski     Niemiecki     Polski     Rosyjski     Włoski